VIER HET LEVEN….. wat er ook gebeurd….
.En tsja, dat is vaak makkelijker gezegd dan gedaan.
Ik weet er alles van….
Maar toch…..
Dit jaar vier ik dat het 10 jaar geleden is dat ik een mountainbike ongeluk had in de Franse Alpen…..
Mijn levenspreuk die ik al vanaf mijn jeugd gebruikte was Celebrate Life. Geniet van het leven, doe leuke dingen, ga sporten, mountainbiken, skiën, hiken in de bergen en quality time met vrienden en familie, genieten van het superleuke werk ……
Voor iemand met altijd heel veel energie was het soms was het zo moeilijk om te kiezen uit die vele leuke dingen die het leven aanbood….
Tot in die ene dag in augustus 2011.
ajjjjjjjj wat waren de gevolgen groot.
Ik brak bij een mountainbike ongeluk niet alleen mijn beide armen, hand en kaak, maar ook mijn rug en nek.
En na twee maanden kwamen de dokters erachter dat ik ook hersenletsel had opgelopen.
Misschien ken je dat wel, dat je gedachten alsmaar rond blijven tollen.
Hoe moet dit nou, kan ik ooit nog paardrijden, fietsen, mountainbiken, kan ik nog voor de klas staan, kan ik mijn werk als eventmanager nog wel doen…….. En ik wilde nog zoveel reizen en de wereld ontdekken…..
Vanaf dat moment was alles gericht op nog maar 1 doel…. WEER GEZOND WORDEN of beter gezegd, weer gelukkig worden!
Dat doel werd een zoektocht van 10 jaar, naar energie, geluk, het zelfhelend vermogen van je lichaam, naar mezelf. Een ontdekkingstocht met vele boeken lezen, trainingen van de beste healers en motivational speakers in de wereld, het klooster in in Nepal en vooral héél véél dingen uitproberen.
Want waarom zou je lichaam een sneetje in je vinger wel kunnen genezen, en niet bij de rest in je lichaam?
Nog elke dag ben ik zo dankbaar dat ik deze lange, vaak eenzame en moeilijke ontdekkingstocht ben aangegaan. Het was het zó enorm waard.
Ik vond niet alleen mijn energie terug, en daarmee mijn geluk, ik leerde ook dat je van je tegenslagen ook echt je kracht kan maken.
En ben ik dan nu weer helemaal de oude?
No way, ik ben een andere versie van mezelf geworden.
Heb nog steeds af en toe pijn en last van de gevolgen van het hersenletsel, maar omarmde ook mijn talenten weer, en mijn gaven (helderwetendheid).
En tsja, tegenslagen zullen er altijd blijven, zoals dit jaar zonder een huis, en een ernstig zieke moeder.
Maar ik leerde om het als een ontdekkingstocht te blijven zien, te groeien en zo intens te kunnen genieten van al het moois dat er wel is.
En nu, 10 jaar verder, ben ik zo trots dat ik van de meest heftige periode in mijn leven mijn kracht heb kunnen maken, en mijn opgedane kennis mag delen met de wereld. Met mensen die het nodig hebben, zodat ze er niet alleen voor staan, en er geen 10 jaar over hoeven te doen om weer in hun kracht te komen.
Lieve allemaal, soms is het leven even zwaar, zie je door de bomen het bos niet meer.
Maar weet dan, dat je diep van binnen een ongelooflijke kracht hebt die je kan brengen naar betere tijden. Het leven is te kort om het niet te vieren, dus ga op zoek naar hetgeen je weer plezier kan geven, zoek hulp wie je kan helpen om zo weer te mogen groeien naar ander, misschien wel mooier en gelukkiger leven.
Liefs van Renate
